Wij willen een busje hebben voor onze strandtrips. In plaats van van hotel naar hotel willen we een camper. Maar eigenwijs als we zijn, was de uiteindelijke conclusie dat zelf bouwen de enige optie was. Het standaardspul is of niet mooi, of niet handig. Dat kunnen wij beter. Ook financieel lijkt het vele malen goedkoper om een camper zelf te bouwen op basis van een tweedehands bus, dan om er een te kopen. Campers zijn verhoudingsgewijs duur, zelfs op marktplaats.

Bij Karst en Van Balen vonden we een bus die we wel hebben wilden: weinig kilometers (76.000), redelijk jong (2006) en voor een aantrekkelijke prijs. En hij is wit, wat scheelt als je er een hefdak op wil zetten want deze worden standaard in wit geleverd, kleur kost geld.

Op vrijdag 5 oktober konden we hem ophalen en waren we toch nog vrij snel de trotse eigenaren van een Volkswagen Transporter T5 bus.

De bus heeft een 1.9 TDi motor van 77 kW. Hij rijdt prima, de rest zullen we moeten ervaren. Oh ja, en hij kost veel, qua wegenbelasting. Dat krijg je als je een bedrijfsbus op personelijke titel gebruikt.

Het begin is altijd het sloopwerk. De tussenwand tussen de cabine en de laadruimte moest eruit. Dat was in een poep en een scheet gebeurd.

Ook de imperial moest weg, deze dus meteen op zaterdag op Marktplaats gezet en van het dak gehaald. Een paar onzin biedingen gekregen en een juiste en klaar is Kees. Op maandag werd hij opgehaald door iemand die net zijn eigen klusbedrijf was begonnen. Hadden we mooi een stukje van onze verbouwing terug verdient en de beste man was gelukkig.

Design en opzoek naar de juiste hoogte...

Woensdag 17 oktober arriveerde de isolatiewol. Echte schapenwol omdat dat ademt en milieu vriendelijk is. Wol is instaat om vocht op te nemen en dat geleidelijk weer af te staan, wat zorgt voor een betere leef omgeving. Vrijdag 19 oktober hadden we de tijd om de wol te verwerken. De panelen op de wanden werden verwijderd en zo op maat gemaakt dat er ruimte ontstaat om straks de ramen in te zetten. Achter de over gebleven stukken paneel werd met spuitlijm de wol vast gezet.

Op 21 oktober 's middags, het mag dan mijn verjaardag zijn, toch was het nodig om nog even snel een stukje van de bank in elkaar te zetten. Het hout was vrijdag al gezaagd, dus het was niet al te veel werk en kon nog net voor de visite zou komen.

Om een beetje op te kunnen schieten heb ik op 24 oktober een dagje vrij genomen. Anneke was met de bus weg, dus alles vanaf de ontwerptekening gedaan. Toen de bus weer terug was, bleek het allemaal te passen. Schouderklopje voor de ontwerptekenaar en bouwer (Dennis).

Vrijdag 26 oktober de bus ingeleverd bij Autoglaz Alphen aan de Rijn. Marcel Beumer ging voor ons de ramen erin zetten en wij gingen ons vermaken in het Archeon. Wat een prima combinatie is. Lopend konden we het Archeon bereiken en aan het eind van de middag konden we terug met een bus met ramen, kortom er was licht in de tent, nou ja als het dag is dan.

Zondag 28 oktober het onderframe gemaakt voor de keuken, het draagplankje voor de gasfles en de eerste rollende ladebodem in elkaar gezet. Dus weer een wel bestede dag.

Het tafelblad en het aanrechtblad gaat vurehout worden. We hebben een mooie plaat hout bij de Praxis kunnen scoren: licht, maar wel met duidelijke nerven. Ook de stof voor de bank is gekozen. Vrolijk en met veel kleur:

Vrijdag 2 november hadden we een inkoop rit. We begonnen in Boxtel bij De 12 ambachten alwaar we een nonolet gekocht hebben. Dat is een WC die geen water gebruikt en ook geen chemicaliën nodig heeft. Het vocht komt in een opvang tank onder in de WC en de vaste stof in een afbreekbare plastic zak boven in. De zak kan zo bij het GFT-afval, dus vriendelijker voor het milieu kunnen we het niet maken.

Daarna zijn we naar Schijndel gereden om bij De Wit alles in te kopen dat we nodig denken te hebben voor de keuken, zoals een gasstel, een spoelbak, leidingen en vaten. De aankomende week heb ik vrij, dus daar wil ik optimaal van profiteren. De rest van het weekend ben ik bezig geweest om het onderstel te verbeteren. Door passen en meten heb ik toch besloten de koelkast op een andere plaats te zetten. Met deze wijziging maken we optimaal gebruik van de aanwezige ruimte door een loos stuk direct voor de achterklep ook te gebruiken.

Maandag 5 november hebben we de knoop doorgehakt: al het schilderwerk gaat gedaan worden in RAL9010 (wit met een klein beetje geel). De koelkast heeft zijn plek gekregen en zit nu vast op het frame. Ook het frame van het keukenkastje zit in elkaar, dit wordt de plek voor de pannen, borden en kopjes.

Vlak voor het donker samen met Anneke het aanrechtblad "nog even" op maat gemaakt. Het begint nu al echt wat te lijken. Er moest natuurlijk ook even gepast worden:

Dinsdag 6 november zijn we opzoek geweest naar het marmoleum dat we op de vloer willen hebben. En dit is het geworden:

Een lekkere warme kleur op de vloer. Het is linoleum van Forbo met de naam Marmoleum Fresco 3825 of wel "African desert", als dat geen warm, zonnig gevoel geeft weet ik het ook niet meer. Plus dat de kleur van deze vloer ook in de stof voor de bank zit.

Gelukkig was het weer gedurende de week niet zo slecht als voorspeld en dus kon ik prima opschieten. Alleen het laatste weekend was iets minder, maar zelfs dat Nederlandse weer kan ons niet stopppen. Bouwzeiltjes hebben niet voor niets die naam.

De lades worden gemaakt en de frames voorzien van beplating.

En zo zit de week er weer op.

Het aanrechtblad is voorzien van een waterkering. Samen met het tafelblad wordt het in de avonduren gelakt. De lak die ik gebruik is vloerenlak, deze wordt keihard en glad, dus een prima oplossing voor beide. Om niet verblind te worden als de zon erop schijnt gebruik ik de satijn uitvoering. Het is makkelijk te verwerken spul en droogt supersnel.

Na het weekend van 16 tot 18 november is ook de ombouw voor het toilet bijna klaar en is het tafelblad gemonteerd op de voet. Stoer hoor zo'n klaptafel in de bus.

Nu de tafel in elkaar zit en het aanrechtblad ook gelakt is, bestaan mijn avonden uit een keuze van plamuren, schuren en/of schilderen. kortom veel werk en weinig visuele vooruitgang. Geef mij maar het maken van de banken of kasten, maar ja met alles in een kleur wordt het wel een geheel. Ik schilder met een ecoverf op waterbasis, de grondverf is behoorlijk zwaar schilderen, je krijgt de neiging om de verf te verdunnen met water. Daar staat tegenover dat twee lagen grondverf meer dan genoeg lijken te zijn, terwijl ik er drie gepland had, dus een mooie meevaller.

Met ons kleine huisje is het soms wel even woekeren met ruimte..., maar creativiteit brengt je een heel eind.

Zaterdag 24 november hebben we de bankkussens besteld en de bankstof op de markt opgehaald. Verder ging dit weekend op aan feestjes en uitslapen, en dat moet natuurlijk ook gebeuren. Het leven kan niet alleen uit klussen bestaan.

Dinsdag 27 november heeft Anneke de kussens opgehaald. Natuurlijk gingen we gelijk kijken of er geen meetfouten gemaakt waren en alles paste:

Het eerste weekend van december was, voorlopig, het laatste grote zaag en schroefwerk afgerond. Het laatste projectje was een oplossing voor de gasfles en dit leek me een prima manier om de gasfles veilig neer te zetten. Door de gasfles dicht bij de deur te plaatsen scheelt dat tilwerk en bij problemen is hij er ook zo uit. Om zeker te zijn dat de gasfles op zijn plaats blijft kunnen we hem met een spanband aan de vloer vast sjorren.

Anneke blijkt, naast portretten, ook banken te kunnen schilderen:

Voor mij was het avonden en weekenden schilderen en schuren en wachten op de melding dat ons dak er is, gelukkig kwam dat gewenste bericht op 4 december. Paul Hekkema van Hekkema Kampeerauto's liet ons weten dat hij het dak ging ophalen in Duitsland en dat hij maandag 10 december wilde beginnen met de montage. Omdat we onze keuken achterin hebben hebben we gekozen voor een SCA-191 hefdak dat aan de achterkant zijn grootste hoogte heeft, dan zou ook Anneke moeten kunnen koken.

Met Paul spraken we af dat we onze bus op zaterdag 8 december bij hem zouden inleveren. Die dag was het stralend mooi weer, dus we hebben van de mogelijkheid gebruik gemaakt om door te rijden naar Kijkduin voor een lekkere strandwandeling naar Monster. Van Paul konden we voor een week een auto huren, en dat was wel weer even wennen om zo laag op de weg te zitten. Wat ben je eigenlijk enorm verwend als je zo hoog op de weg zit, ik wil nooit meer anders dan een bus!

Het spande er nog om of met de kou de lijm snel genoeg zou drogen, maar gelukkig was dat het geval en komende we een week later was onze bus, voorzien van een nieuw dak, ophalen.

Op 15 december en reden we via Noord-Holland terug. Het was het niet zo mooi weer als de week ervoor, beter gezegd: het kwam met bakken uit de lucht. We we hebben dus goed kunnen controlleren of het dak waterdicht is en dat lijkt het te zijn.

De volgende dag trok ons busje met nieuw dak veel bekijks, de buren leven mee en waren net zo verbaasd als ik over de hoeveelheid extra ruimte die in zo'n hefdak zit.

Anneke kan niet alleen bij de keuken prima staan, maar eigenlijk over de gehele lengte van het woongedeelte. Fijn zoveel extra ruimte.

Met dubbelzijdig tapijttape en montage kit kun je leuke dingen doen, zoals wandplaatjes op een koelkast plakken.

8 januari, het schilderwerk is af! Althans, dat wat er af moet zijn om de bus te kunnen laten keuren. Dat was een behoorlijk verkeerde tijdsinschatting. Ik had niet verwacht dat er zoveel tijd in schilderwerk zou gaan zitten. Deze extra tijd, maakt dat we de planning van eind december klaar niet gehaald hebben. We kunnen nu rustig de planning los laten en rustig verder gaan zonder eind datum. We zien wel wanneer hij klaar is.

Door vrieskou in januari (en februari) kunnen we buiten niet veel doen, primer, siliconenkit en montagekit kan je geen van allen gebruiken bij temperaturen onder de 5°C. Dus wordt er binnen een beetje gerommeld met de montage van gas en water, en worden de eerste voorbereidingen gedaan voor de electra. Zo wordt binnenshuis een extra keuken gemaakt, die straks hoplijk in een geheel de bus in kan.

Anneke heeft zich geworpen op het maken van de bekleding van de banken. Dat begint er heel fraai uit te zien, maar het is altijd weer spannend of er genoeg stof is.

13 januari alle benodigde zonne-energie zaken besteld bij Greeny Bros. Zij hebben een prachtig 100 Watt zonnepaneel dat maar een paar milimeter dik is, dus ideaal voor op een hefdak. De complete technische beschrijving van onze installatie volgt nog verder op in dit verhaal.

25 januari 's ochtends konden we op bezoek bij Marcel Beumer de juiste raam rubber waren binnen en kunnen geplaatst worden. Het resultaat is een stuk beter dan de vorige oplossingen. Hiermee zijn de ramen klaar. De gordijnen kunnen ervoor..., oh nee er moeten eerst nog veel meer andere zaken gebeuren, zoals de vloer bijvoorbeeld.

's Middags hebben we de betonplex-plaat met een schuurmachine opgeschuurt, zodat ze iets ruwer werd en we zeker wisten dat er geen lijmwerende delen meer zouden zijn. Binnen in huis werd de bank van zijn haken gehaald en werd het marmoleum op de betonplexplaat geplakt. Regelmatig hebben we de boel met een bezem met handdoek eromheen aangeduwd zodat alles strak en glad op elkaar komt te zitten. Na een nachtje drogen hebben ik het overtollige linoleum verwijderd. Nadat de gaten voor de bouten opnieuw waren geboord was onze vloer klaar om in de bus geplaatst te worden.

Nu is alleen de vraag wat moet je met een emmer met 14 kg Eurocol 514 lijm, waar maar een heel klein beetje uit is?

28 januari: als eerste de electra kabel die de kraan en de koelkast voedt aangelegd en vast gezet met tape op de stale vloer. Daarna de isolatie definitief bevestigd en de vloer erop gelegd. Toen kon de nieuwe vloer bouten met bouten aan de bus worden bevestigd.

En the finishing touch... afwerking met zwarte siliconenkit zodat er geen vocht onder de vloer meer kan komen. Die vloer ligt!

Het weekend van 8 en 9 februari heeft Anneke zich voornamelijk bezig gehouden met het maken van de koof. De koof is een rand langs het dak dat het hefdak afwerkt. Het is tevens de plek waar onze inbouw en opbouw spotjes komen. Ik heb me bezig gehouden met de bevestiging van de keuken in bus. Deze is nu aangesloten op de electraleiding en zit vast aan de vloer en aan de zijkant, dus die kan geen kant meer op. Ook de banken zitten nu vast in de bus. Kitten gaat helaas nog niet, de temperatuur komt overdag niet boven de 3°C.

Dit geeft wel de mogelijkheid om de besteklades te maken en de afwerking rond de wasbak te lijmen en te schroeven, wat dan weer schilderwerk opleverd. Jammer is het wel dat het er steeds van die sneeuwbuien over komen. Het is een prachtig gezicht, maar op deze manier kan een mens toch niet schuren buiten.

Tussen door heb ik ook nog even bestek gekocht bij de Emmaus, de lades waren op maat, dus ik met lade en al opzoek naar bestek dat paste in de beperkte ruimte. En natuurlijk ook nog even op de schoonheid van het bestek gelet, het oog wil ook wat.

De buiten-thermometer zegt dat het 0 °C is, de wind is snijdend koud, het is 23 februari en we hebben electra in de bus. Het zonnepaneel kunnen we nog niet monteren, maar verder doet alles het. Momenteel voeden we de accu met 230 Vac, maar we lopen op de zaken vooruit.

In de camper willen we gebruik kunnen maken van electra voor de koelkast, de ventilator voor de WC, de pomp voor de spoelbak en natuurlijk voor wat licht 's avonds. Daarnaast is het handig als batterijen van laptops, telefoons en foto- en film-apparatuur ook opgeladen kunnen worden.

Om dat onderweg te kunnen doen, en te voorkomen dat je met een lege auto-accu komt te staan, is het handig om een apart electra circuit te hebben voor de "huishoudelijke" zaken, en het auto-circuit met de startmotor daar niet mee te belasten.

De accu voor het huishoudelijke deel moet echter wel geladen worden. De meest milieu vriendelijke manier is door gebruik te maken van een zonnepaneel, maar helaas kent dit land niet alleen zon, maar ook regenachtige dagen, dus er moet ook gevoed kunnen worden vanaf een 230 Vac aansluiting.

Kortom ik had behoorlijk wat eisen en wensen. Het eerste deel dat ik wilde tackelen was het vinden van een zonnepaneel dat gebruikt kon worden op een hefdak, en dat niet veel luchtweerstand zou hebben tijdens het rijden. Via Greeny Bros kon ik een zonnepaneel regelen dat slechts 4 mm dik is en dat 4 kg weegt. Het vermogen van 100 Wp, zou voldoende moeten zijn voor onze wensen, als we verstandig met de energie omgaan.

Om ook 's avonds stroom te hebben als de zon niet schijnt is het noodzakelijk dat we een deel van de zonnestroom opslaan in een accu. De accu komt in het woongedeelte van de camper, dus het liefst een accu zonder water en zonder grote kansen op waterstof vorming. Met deze eisen blijft er eigenlijk alleen een AGM accu over.

Dan is er nog de plaatsing van de accu, waar laat je zo'n ding? Op Internet vond ik de oplossing: onder je stoel. Ik de maten opgenomen van de ruimte onder de bestuurdersstoel en bij Greeny Bros gekeken wat er mogelijk was: 110 Ah. Mooi zat ook eigenlijk voor in een camper.

Om de accu aan het zonnepaneel te koppelen heb je een regelaar nodig, ik heb gekozen voor de Steca PR3030, zodat ik tot 30 A gebruikers kan voeden, wat handig is als ik een electrisch kacheltje zou willen voeden.

Dan hebben we nog een omvormer nodig die 12 Vdc van de accu weer om kan zetten in 230 Vac zodat we er telefoons en laptops mee kunnen opladen. Ik heb slechte ervaringen met blokgolf omvormers, dus wil ik alleen nog maar omvormers die een zuivere sinus leveren. 300 Watt zou voor ons genoeg moeten zijn, maar die was slecht leverbaar, dus een 600 Watt omvormer genomen. Vermogen kan je nooit genoeg hebben.

En als laatste moest ik opzoek naar een oplossing voor regenachtige dagen. Via Conrad vond ik een voeding voor een heel schappelijke prijs: de TDK Lambda LS150-15. Deze voeding doet 15 Vdc @ 10 A, wat prima is om een accu te laden.

Op wat kabels, zekeringen en meer klein grut na hadden we hiermee alles wel in huis. Dus een schema in elkaar gezet hoe het aangesloten zou moeten worden.

In het schema kom je ook nog 3 diodes tegen, dit zijn Schottky-diodes die ervoor zorgen dat de voeding niet het zonnepaneel gaat voeden of het zonnepaneel de voeding. Schottky diodes hebben een lage drempelspanning (zodat we minder verliezen hebben) en ze worden niet heel warm (brand). Natuurlijk komt dit met een prijs. Die prijs is letterlijk, maar ook hebben ze een relatief lage reverse spanning die ze kunnen hebben. Het zonnepaneel levert maximaal 21,6 Vdc en onze voeding 15 Vdc + 10% = 16,5 Vdc. Dus diodes die tegen 25 Vdc reverse kunnen zouden prima moeten werken. Deze vond ik bij Conrad als de Semicron Schottky-diode SB 2040. De reverse spanning voor deze diodes is 40 V.

Nu vraagt u zich misschien af waarom er drie diodes zijn? Ik wil in de toekomst die derde diode gebruiken om de dynamo van de auto daarop aan te sluiten. De accu kan dan geladen worden door de zon, door 230 Vac van een camping of via de motor.

De bekabeling tussen de accu en het regelpaneel is 6 mm², de kabels van de voeding en van de omvormer zijn 4 mm² en alle 230 Vac kabels zijn 1,5 mm² met aarde, maar die aarde is allen bruikbaar op de camping.

Een paar extra opmerkingen voor wie dit na wil bouwen. Let bij de TDK LS150 op:

• Gebruik 4 mm² kabel voor de aansluiting, 1,5 mm² wordt warm!
• Gebruik een niet te lichte zekering, ik heb gekozen voor een 20 A zekering (15 A ging steeds stuk).
• Draai de potentiometer niet helemaal open, zorg voor ongeveer 15 V en een stroom op de PR3030 van ongeveer 8 tot 9 A. Controlleer of de stroom niet telkens in elkaar stort en weer opbouwt, want dat is een teken dat de TDK LS150 overbelast is.

Anneke is op 1 maart begonnen aan de gordijnen, en ik doe tutklusjes: een afwerk stripje hier, een latje daar, een beetje lakken, de WC op zijn plaats zetten en de benodigde electra daarvoor aansluiten, even een extra houtstripje zodat een magneetje beter functioneerd, etc. Kortom ik vermaak me wel en zet de puntjes op de i. We hebben inmiddels ook een afspraak met de RDW en als alles goed gaat dan wordt de bus op maandag 4 maart gekeurd en als camper goed bevonden. Spannend!

Maandag 4 maart 2013, we zijn bij de RDW in Nieuwegein geweest en we mogen nu zeggen dat we officieel een Camper hebben. Bij het belastingloket kwamen we er achter dat de BPM documenten op Internet verouderd waren, dus heeft een heel aardige man van de belastingdienst ons geholpen bij het invullen van de nieuwe papieren. Nu is het wachten op de rekening en de papieren voor de nieuwe kentekenplaten.

Vrijdags nog even wat verf gehaald en langs de ARM en Emmaus geweest om tweedehands wat glazen, een fluitketel en twee uitklapstoeltjes te kopen. 's Avonds had Anneke een opening van haar tentoonstelling en toen kreeg ze zomaar een pakket met handoeken, theedoeken en washandjes voor in de Camper van Anneke Krijt. Nu begint het toch wel heel echt te worden.

9 maart kregen we de nieuwe kentekenbewijzen binnen van de RDW en daarmee hebben we een ander kenteken bij onze bus. We moeten nu nieuwe platen laten maken. Bij voertuigcategorie (J) staat nu: M1 SA/Personenauto, of wel:

Personenauto

Niet meer een bedrijfswagen

M1

Motorvoertuigen op vier of meer wielen, ontworpen en gebouwd voor het vervoer van personen (zie: RDW)

SA

Kampeerauto (zie voor een duidelijk overzicht de Belgische verkeerswebsite)

Voor de aanvraag van het kwarttarief wegenbelasting, is het noodzakelijk om te voldoen aan de regels van de belastingdienst. Om te kunnen aantonen dat we een camper hebben hebben we de volgende foto's aan ze opgestuurd:

Dit lijkt me overtuigend bewijs. Komende week maar nummerplaten laten maken en nog een beetje schilderen, jammer dat het weer gaat vriezen, want ik zou het geheel weleens willen uitproberen.

Met sneeuw die niet echt wil blijven liggen hebben we de nieuwe kentekenplaten opgehaald op 15 maart en gezorgd dat we daarmee ook in Utrecht, nou ja, in onze wijk, mogen parkeren.

Op zondag (17 maart) heeft Anneke de railtjes met gordijnen opgehangen.

Op 15 juni voor het eerst gekampeerd. Veilige haven gekozen Bakkum.

We zijn klaar voor de grote reis.