Op 26 maart 2012 gestaan met de zon net op. Prachtig om na zo'n grijze koude dag de zon weer te zien. Vanaf Dunkirk gereden naar Bray-Dunes. Het voornemen was om te wandelen tot de Belgsche grens en dan terug te zijn om 14:00 uur. We konden dan voor de files uit Utrecht bereiken.
Via de D601 werd Bray-Dunes bereikt. Aan de zuidkant werd de auto geparkeerd en lag het strand voor ons op de kentering van de eb.
Bray Dunes is een echt vissersdorp. Op het drooggevallen strand lagen een flink aantal grote fuiken vol met vis, in zee stonden wat wandnetjes en er werd druk gekord.
Het eerste opvallende op het strand was het geraamte van een wrak dat uit het zand stak, een slangster zocht zijn weg over het zand naar water. Nog maar net op het strand vonden we twee verse klepjes van de Wijde mantel, dus de stemming zat er meteen goed in.
Met de zon in de rug en de wind in ons gezicht liepen we naar België. Verwent als we waren de afgelopen dagen vielen nu de vondsten wat tegen. We volgden zoveel mogelijk de laagwaterkant van de zandbanken. Op de extra hoeveelheid dubbele zaagjes en de blauwe en crême kleur van de schelpen na, had het ook een Nederlandsstrand kunnen zijn.
We willen zelf ook wel eens een visje vangen, maar proberen altijd met enige waardigheid om te gaan met de vangst, zoals een goudenregel dat je alles wat je dood maakt ook op eet. We vonden het dus triest om te zien dat er veel platvis op het strand in de zon was achtergelaten om te sterven, hopelijk hebben we een aantal op tijd terug in zee gezet, voor velen kwamen we zeker te laat. Jammer om te zien dat een paar vissers zo met hun producten om gaan.
Tussen de netten en dode vissen deden we twee voor ons bijzondere vondsten. Het begon met de vondst van een Dwerginktvis.
Daarnaast vonden we een mannetje en een vrouwtje van de Snotolf. Bij het vrouwtje was de buik open gesneden, vermoedelijk om de kuit te verwijderen.
Gekeerd werd er natuurlijk bij de Belgische grens, want België doen we een andere keer.
Via de vloedlijn, waar veel gruisbankjes lagen, zijn we terug gewandeld naar Bray Dunes.
Er een paar vondsten die toch bevestigden dat we aan de zuidelijke kant van de Noordzee zaten.
Na een picknick in het duin naast de afgang was tijd om terug te rijden naar Nederland.
|